Samotność dotyczy osób starszych, nieśmiałych, porzuconych, owdowiałych, młodych i… pisarzy.
Kiedy siedzisz przed laptopem i klikasz w klawiaturę godzinami, możesz poczuć samotność. Pisarz to człowiek, który odczuwa smutek, bo przebywa sam? Ja tak tego nie odczuwam. Piszę, słucham muzyki na słuchawkach. Na łóżku siedzi mój chłopak. W każdej chwili mogę na niego zerknąć i nie czuję samotności. Kiedy chcę, robię przerwę, odezwę się do niego i wracam do fikcji literackiej. Do swoich bohaterów. Oni nie pozwalają, bym czuła się osamotniona. Napędzają mnie do działania. Sprawiają, że życie wydaje mi się przecudnie pachnące. I – co najfajniejsze – te życie mogę wymyślić. W jednej chwili staję się diabłem, w drugiej aniołem, w trzeciej… Bogiem. Tak, to wspaniałe uczucie. I nikt mi nie powie, że doskwiera mi samotność pisarza.
Zadanie 1:
Samotność – co dla Ciebie oznacza? Napisz scenkę.
Zadanie 2:
Dlaczego nie chcesz przebywać sam/sama w pomieszczeniu pełnym nietoperzy? Napisz scenkę.
Zadanie 3:
Czyja samotność Cię dobija? Dlaczego? Co zrobisz, by pomóc tej osobie? Napisz scenkę.
Pozdrawiam,
Barbara Kirszniok
Mimi
